Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ εκ της ΑΡΧΗΣ (Α)
Το γράμμα “K” βρίσκει εφαρμογή στον χώρο της αστρονομίας και είναι το αρχικό της λέξης ΚΛΟΝΗΣΗ. Στην Αστρονομία, η μετάπτωση του άξονα ενός ουράνιου σώματος προέρχεται από τη βαρύτητα και είναι η αργή και συνεχής αλλαγή κατεύθυνσης του άξονά περιστροφής του.
Στη Γη η μετάπτωση του άξονα της σημαίνει την διαρκή μετακίνηση της κατεύθυνσής του κυκλικά έτσι ώστε σε 26.000 έτη να συμπληρώνεται μια πλήρης περιφορά. Η Γη παράλληλα με την μετάπτωσή της, εκτελεί και μια κίνηση ΚΛΟΝΙΣΗΣ. Συνήθως με την έννοια "μετάπτωση του άξονα" εννοούμε μόνο την κυκλική κίνηση της μετάπτωσης χωρίς την κλόνιση. Η μεταπτωτική κίνηση της Γης ονομάστηκε για ιστορικούς λόγους μετάπτωση των ισημεριών γιατί το σημείο της εαρινής και της φθινοπωρινής ισημερίας κινούνται δυτικά κατά μήκος της εκλειπτικής σχετικά με σταθερά άστρα στον ουράνιο θόλο και μάλιστα αντίθετα από την τροχιά του Ήλιου κατά μήκος της εκλειπτικής.
Είναι γραμμένο ότι ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος Ίππαρχος ο Ρόδιος (190 - 120 π.Χ.) ήταν αυτός που ανακάλυψε την μετάπτωση των Ισημεριών. Όμως αυτή η γνώση ήταν πολύ προγενέστερη και έβρισκε εφαρμογή στο αστρονομικό κέντρο του καστά, όπως και από άλλες μεριές είναι αποδεδειγμένο, στην ΑΜΦΙΠΟΛΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου